Objawy astmy mogą zacząć pojawiać się w dzieciństwie, jak i w dorosłym życiu. Charakterystycznymi symptomami są świszczący i płytki oddech, męczący, napadowy kaszel oraz uczucie ucisku na klatkę piersiową. W celu postawienia diagnozy lekarz przeprowadza wywiad. Wykonywane są również badania fizykalne oraz czynnościowe. Wszystkie te elementy pozwolą na zdiagnozowanie astmy i dobranie odpowiedniego sposobu leczenia.
Aby lekarz mógł postawić diagnozę musi przeprowadzić wywiad lekarski. Podczas takiej wizyty pacjent opisuje objawy jakie u siebie zaobserwował. Występowanie samych symptomów nie klasyfikuje pacjenta jako osoby chorej. Istotne jest natomiast kiedy i w jakich okolicznościach wystąpiły dolegliwości, np. po kontakcie z alergenem, wysiłku fizycznym czy w spoczynku. W trakcie wizyty lekarz przeprowadza również badanie fizykalne, które polega na osłuchaniu klatki piersiowej za pomocą stetoskopu. Dźwięki sugerujące na astmę opisywane są, jako:
- charakterystyczny, świszczący oddech,
- płytki wdech, a wydłużony wydech,
- przy zaleganiu wydzielin w drogach oddechowych – swoiste “bulgotanie” i wymuszenie kaszlu przy głębokim wdechu.
Dowiedz się też: Diagnoza astmy w praktyce
Badania czynnościowe
W niektórych sytuacjach może się zdarzyć, że ocena przeprowadzona przez lekarza nie jest wystarczająca, dlatego powinien on zlecić wykonanie innych badań, których wyniki pozwolą zdiagnozować bądź wykluczyć astmę. Badania czynnościowe są istotne, ponieważ pozwalają na rozpoznanie astmy, śledzenie wyników oraz postępów choroby.
- Spirometria – pozwala na sprawdzenie drożności oskrzeli. W trakcie badania pacjent ma zaciśnięty nos, a za linię zębów wkłada specjalny ustnik, przez który oddycha. Wszystkie uzyskane wyniki porównywane są z tabelą, w której możemy znaleźć wartości należne dla danej płci, wieku czy wzrostu.
- Szczytowy przepływ wydechowy (PEF) – może ono zostać przeprowadzone samodzielnie przez pacjenta w domu, przy pomocy urządzenia o nazwie pikflometr. Pomiar ten powinien być wykonywany co najmniej trzy razy, a najwyższa uzyskana wartość jest wynikiem końcowym.
- Zdjęcie radiologiczne klatki piersiowej (RTG) – wykonuje się je głównie, aby wykluczyć lub potwierdzić inne choroby, które mogą być mylone z astmą. Jest ono konieczne w sytuacjach zaostrzenia astmy w celu diagnostyki powikłań, np. zapalenia płuc, niedodmy czy odmy.
- Badania z krwi – w przypadku ciężkich zaostrzeń astmy wykonywane są badania pulsoksymetryczne i gazometryczne krwi tętniczej. To pierwsze polega na przezskórnym sprawdzeniu wysycenia hemoglobiny tlenem w celu wykrywania i monitorowania niewydolności oddechowej. To drugie służy do wykrywania i kontrolowania zaburzeń równowagi kwasowo – zasadowej w organizmie i niewydolności oddechowej kiedy istnieje jej podejrzenie i monitorowanie jej leczenia.
- Badania immunologiczne – nie wykonuje się ich w celu rozpoznania astmy tylko do wykrycia alergii, zidentyfikowania przyczyny choroby oraz pomocy w określeniu czynnika wyzwalającego napady.
Polecane w tym temacie:
